من عرف نفسه فقد عرف ربه

« آنکس که ، آن نفسی که به جستجوی خویش همّت گماشت و در این جستجو لحظه ای درنگ ننمود و مأیوس نشد و صبر پیشه نمود و در مسیر این جستجو به آنچه که یافت صادقانه اعتراف نمود و باور کرد و در مسیر این تحقیق و حرکت بسوی خویش ِ خویش و بسوی تن و جان و روح خویش ، ارتقاء یافت ، رشد کرد ، بالغ گردید و مرغوب و ناب و ناب تر شد و بالا و بالاتر رفت و به اوج رسید و با خود روبرو شد و بخود نزدیک و نزدیک تر شد و در خود قرار گرفت و سلطان و صاحب و فرمانروای خود شد در جریان این تحقیق و جستجو خود را کشف کرده و از تاریکی به روشنائی آورده است . چنین کسی جز مربّی خود نیست و جز ربّ خود را کشف نکرده و جز ربّ خود نشده است . هموئی که از همان نخستین گام او را بسوی خود خوانده و در مسیر راه او را راهنما بوده است و حالا او هموست .»
پس به لحاظی معرفت نفس همان تعلیم دادن خویش است تا مقامی که معلّم و متعلّم یکی شوند . و این همان راه توحید است و راه خودکفائی ذاتی انسان و راه احدیّت و صمدیّت (بی نیازی کامل) است .
یعنی آنچه که امروزه استقلال و آزادی و علم و تربیت و رشد و قدرت نامیده می شود و عملاً فقط شبح و وهمی از آن است و درست ضدّ آن است . این حدیث معروف شرح انسان کامل است . انسانی که بی نیاز می شود از مصرف جهان ، از مصرف کردن و مصرف شدن .
📘 کتاب: 6-گزارش آخرین وضعیّت بشری
اثر #استاد_خانجانی
لینک برای دانلود رایگان این اثر:
https://khanjany.org/product/a-report-about-the-last-situation/